نتایج درمان ترکیبی با داروهای کیترودا و استیوارگا به همراه تسنتریک و آواستین در سرطان کارسینوم سلولهای کبدی
طی جلسات هر ساله انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) در سال 2021 ، (شبکه سرطان آمریکا) با دکتر ریچارد دی کیم که از مرکز سرطان موفیت حاضر بود، پیرو تاثیر درمان های ترکیبی در درمان بیماری کارسینوم سلولهای کبدی به صحبت پرداخت. محققان ، به طور ویژه مطالعه ای در فاز اول سعی داشتند پاسخی برای این سوال پیدا کنند که چگونه درمانی که از ترکیب داروی کیترودا (پمبرولیزوماب)و استیوارگا(رگورافنیب) است، می تواند در درمان بیماران مبتلا به سرطان کارسینوم سلول های کبدی پیشرفته تاثیر گذار واقع شود. طبق این مطالعه نتایج به گونه ای بود که مقدار 80 میلی گرم از داروی استیوارگا (رگورافنیب) در ترکیب با کیترودا، باعث ایجاد فعالیت ضد توموری خوبی با میزان پاسخ دهی حداکثری 91٪ به درمان داشته باشد.
نقش درمان ایمونوتراپی و استفاده از روش ترکیبات تکاملی
در زمان گذشته برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کبد، تنها داروی سورافنیب (نکساوار) در دسترس پزشکان جهت تجویز و استفاده بیماران بود. که داروی سورافنیب اثربخشی پایینی داشت. طی زمان های گذشته، استفاده از درمان های موضعی نقش بسیاری در درمان بیماران کبدی داشت. اما حالا طی تحقیقات و بررسی های متوسط درصد زنده ماندن بیماران، طی استفاده از دارو و ترکیبات تکاملی مثل تسنتریک(آتزولیزوماب) و همچنین داروی آواستین بواسیزوماب یا مهارکننده های تروسین کیناز (TKI) درکنار روش نوین ایمونوتراپی، پی می بریم که طول عمر بیماران به حدود 20 ماه و بیشتر از آن تغییر پیدا کرده است.
در این مسیر چه پیشرفت هایی ممکن است حاصل شود؟
با در نظر گیری این شرایط، و با دید اینکه حالا داروهای بسیار زیادی در دسترس مان داریم که می توانیم در این شرایط از آنها استفاده کنیم ، به این نوع ترکیب که در مراحل اولیه درمان ، که به آن بیماران مرحله B بارسلونا می گویند ، انتقال داده می شود. در زمان گذشته ، این بیماران چندین مرحله تحت درمان های موضعی قرار می گرفتند تا پیشرفت دیده شود و پس از آن بیمار به متخصصان انکولوژی مراجعه می کردند. اما من معتقدم که این ترکیب ، چه یک داروی ضد VEGF به علاوه ایمونوتراپی باشد و چه یک TKI در کنار ایمونوتراپی ، فراتر از سطحی خواهد رفت که در حال حاضر از آن در بیماران مرحله B بارسلونا استفاده می کنیم.
نقش عملکرد پزشک و اهمیت آن در این امر
یکی از اتفاقات کلیدی که در آینده نه چندان دور اتفاق خواهد افتاد این است که ما دوباره در واقع به یک روش چند جانبه نیاز خواهیم داشت. ما طی صحبت هایی که با رادیولوژیست های مداخله‌ای انجام داده ایم تا به آنها بگوییم، ما از ترکیبات خوبی بهرهمند هستیم. بنابراین ، درمان آنکولوژی باید به موقع صورت گیرد. و می توانیم امیدوار باشیم این حرکت رو به جلو ادامه دارد، زیرا داروهای بسیار زیادی برای درمان بیماران وجود دارد ، که باید از نحوه توالی آنها اطلاع پیدا کنیم. در حال حاضر ، ما دو مورد TKI در دسترس داریم مانند کابوزانتینیب (کابومتیکس) ، لنواتینیب (لنویما) ، رگورافنیب ، و سورافنیب که مورد تأیید قرار گرفته اند. اکنون ، در موقعیت ایمونوتراپی ، جایی که در آن، ایمونوتراپی را با TKI و یا آنتی VEGFرا با روش ایمونوتراپی ترکیب می کنیم ،که باید نحوه توالی آنها را بیاموزیم. این امر در نحوه عملکرد ما در آینده مورد اهمیت قرار خواهد گرفت.
